ພະຍັນຊະນະ
ພະຍັນຊະນະ (ຄຳເຄົ້າ: ພຍັນຊນະ[1]) ໃນທາງພາສາສາດ ແມ່ນສຽງແບບໜຶ່ງໃນພາສາ ອອກສຽງໃຫ້ແຕກຕ່າງໄດ້ຈາກລັກສະໜະຂອງອະໄວຍະວະອອກສຽງໃນຊ່ອງປາກ ແລະລັກສະໜະອື່ນໆ เຊັ່ນ ການພົ່ນລົມ ຫຼືສຽງກ້ອງ ບໍ່ກ້ອງ ນອກຈາກນີ້ຍັງແມ່ນໂຕອັກສອນອັນໃຊ້ແທນສຽງພະຍັນຊະນະນຳ ຂະໜະທີ່ຜູ້ໃຊ້ພາສາທົ່ວໄປມັກຈະເຂົ້າໃຈວ່າ 'ພະຍັນຊະນະ' ແມ່ນໂຕອັກສອນແທນສຽງພະຍັນຊະນະພຽງຢ່າງດຽວ
- ↑ ສົມຈິຕ ພັນລັກ. (2012) ພາສາລາວລ້ານຊ້າງ ກ່ອນປີ ພ.ສ 2478; ຄ.ສ 1935 ສະບັບຄົ້ນຄວ້າ. ສົມມະນາ ການພິມ ສປປ ລາວ.